Wandelen

2010-04-13
Wandelen in Nationaal Park Lauwersmeer
Een kennis van mij wilde even langs het archief in Leeuwarden om daarna herinneringen op te halen in het Lauwersmeer gebied. Om allerlei redenen gingen we veel later weg dan de bedoeling was dus Leeuwarden hebben we uiteindelijk links laten liggen. Het Lauwersmeer was een gebied dat ik tot nu alleen had gezien vanuit een auto op weg naar de veerboot van/naar Schiermonnikoog. Het werd tijd om het gebied eens wat beter te gaan verkennen. Het kostte me wat tijd om een Staatsbosbeheer plattegrond te bemachtigen van dit gebied. Uiteindelijk lukte mij dat bij de Suyderoogh receptie. Daar kreeg ik ook advies over een mogelijke wandelroute om de Marnewaard en er werd me gezegd dat in de omgeving van de dijk heerlijk in de zon gelegen kon worden zonder pottekijkers want er kwam nooit iemand omdat het daar een schietterrein was. Ik zal dat onthouden voor het geval ik er nog eens kom met een vriendin. Dat van die pottekijkers dat weet ik zo net nog niet want we hebben al met al toch wel een aantal militaire voertuigen gezien. De wandeling begon bij het Lauwersoogbos met vele fiets -en voetpaden. Uiteindelijk zouden we dwars door de Marnewaard lopen. Nu is de Marnewaard een militair oefen -en schietterrein. Hoewel de afwezige lamp/vlag onzichtbaar was, vertelde mijn gehoor dat er toch echt wel geschoten werd ... De fietspaden en struiken, het was net of ik dat al eens eerder had gezien in ... Flevoland.
De kou trotserend passeerden wel allerlei leuke doorkijkjes waarbij eentje met een uitzichtspunt. Uiteraard zijn we daar even in geklauterd. Vanuit het uitzichtspunt was de zeedijk al te zien. Aangekomen bij de zeedijk en kustweg was een vreemd voertuig met een harmonica te zien met allerlei rare apparaten (vermoedelijk straalzenders). Dat was best wel apart om te zien. Hoewel de warme kustweg lonkte, kozen we toch voor de uitdagende zeezijde. Een poging om het zeewater aan te raken vond ik moeilijk te weerstaan. De keuze bleek goed maar het was wel erg koud en de stenen bleken erg glibberig ... De schaapjes waren gelukkig op het droge en er liepen zelfs zwarte schapen op de groene zeedijk. Al met al was dat een heel mooi gezicht. Onderweg zagen we een eenzame fietser passeren ... erg druk was deze route vandaag niet.
De bewolking begon toe te nemen en ondanks de fraaie luchten die dat opleverde hadden we toch liever wat meer zon gehad vanwege de toch wel koude wind. Ter hoogte van het Lauwersoogbos hebben we de dijk verlaten en een korte rustpauze genomen. Van hieruit ging de wandeling verder door het Lauwersoogbos in de richting van het Strandpaviljoen want daar waren we begonnen met de wandeling. Op het laatste stuk leek de strandweg wel op een snelweg en dat gaf toch wel enige verwarring, liepen we nog wel in de goede richting want was dit nu de N361 of het rustige kleine weggetje door het het Lauwersoog gebied? Ik hield het op het rustige kleine weggetje en mijn medewandelaar op de N361. Na enig overleg konden we het eens worden en gelukkig kwam nu ook het Strandpaviljoen in zicht zodat iedere twijfel verdween over het wel/niet lopen in de juiste richting.